SA WARI KO LANG BILANG ISANG OFW

SA WARI KO LANG BILANG ISANG OFW
isang tulang alay bilang pakikiisa sa martsa ng masa
likha at titik-ka noel malicdem , dubai,uae


isang malawakang korapsiyon ang sumambulat sa bayan
kahindik-hindik at tila walang katapusan
mga politiko at gobyerno nagtuturuan
magsasaka at mangingisda nagawa pang idawit sa katiwalian

bilyung-bilyong pondo pinadaan sa NGO
dawit rin sa listahan mga pari at obispo
ginamit pa ang simbahan para lang di mabulilyaso
masang Pilipino sino ngayon ang sisisihin mo

kabi-kabilang reklamo sa nilustay na pondo
ngunit walang ebidensiya sa mga nagawang proyekto
samantalang ang mga politiko paikot-ikot lang sa buong mundo
hindi mahagilap kapag panahon ng kalamidad at serbisyo

nagulat na lang ang mga mangingisda at magsasaka
nakatanggap daw ng abono at puhunan sa pangingisda
ngunit ni anino ng pera wala silang nakita
ang perang dapat sa kanila pinaghati-hatian na pala ng mga buwaya.

kaya ang senado at kamara nagkakandarapa
nagtuturuan kung sino ang may sala
hugas kamay naman DBM, DAR, BIR at COA
habang si gobernador at mayor patay malisya sa mga anomalya

ang tanong may patutunguhan ba ang pag-iimbestiga
kung kapwa magnanakaw naman ang maglilitis sa kanila
mismong sa bakuran di nga nila mahuli and may sala
dahil ang pumiyok walang PDAF at pork barrel na makukuha
hindi kaya ito isang propaganda
para sa susunod na halalang pambansa
upang mailuklok at mapanatili mga politikong napupusuan nila
pagpapatunay lang na malaki ang kita sa politika

ang taong bayan di alam saan ang katotohanan
dahil ang hustisya tila wala nang silbi sa mga may kapangyarihan
lahat ng may alam naglalaho na lang ng walang dahilan
ang iba nama’y nanahimik na lang kapag bulsa’y siniksikan

matuwid na daan sa panaginip lamang
hangga’t ang taong bayan pikit ang mata sa katiwalian
bingi sa katotohanan sa walang humpay na korapsiyon sa lipunan
minimithing pagbabago baka sa mga walanghiyang politiko lang ang makikinabang

patuloy lang ang ganitong sistema
dahil na rin sa kapabayaan at walang disiplina
namulat sa akalang may pagbabago sa politikong iniluklok nila
kaya marami ang naloko sa maling akala

walang silbi ang panandaliang pagkakaisa
ang suliranin di lang sa kalye nareresolba
kung wala namang napaparusahan sa tunay na may sala
hangga’t may tiwaling politiko, korapsiyon ay di mawawala

isa lang ako sa milyu-milyong nakikiisa
panawagan sa kapwa Pilipino, korapsiyon ay matigil na
dahil kabilang din tayo sa maling sistema
disiplina at pagmamahal sa bayan ang tunay na kasagutan sa ating problema

kaya sana tuloy-tuloy lang ang pakikibaka
mapagmatyag at mapanuri sa mga katiwaliang nakikita
huwag matakot dahil hindi ka nag-iisa
buong bansa kasama mo sa mapayapang reporma!

Mabuhay ang Pilipino…OFW kasama mo sa pagbabago!

KAMUSTA NA ABALAYAN

KAMUSTA NA ABALAYAN

likha at titik ni abalayan Noel Malicdem 
jeddah,saudi arabia 

"tulad ng isang ibon,tao ay lumilipad
pangarap ang tanging nais na marating at matupad."

tandang tanda ko pa ang kantang ito
sa project 2 nang magkasama pa tayo
sa tunog ng gitara sabay naman awit ko
nagbibigay aliw masama man ang boses ko.

di pansin buhay na dalita
sa bahay na halos dun lang ang pahinga
galing sa trabaho trapik pa sa edsa
pero nawawala na pagod pag tayo'y nagkita-kita na.

heto na ako't malayo na
sa bansang tinatawag na saudi arabia
sa init pa lang ikaw na ay manghihina
pati sa trabaho halos wala nang pahinga.

di ko kagustuhan malayo sa ating bansa
dumating lang kapalaran kaya tinanggap ko na
subukan ang buhay malayo sa pamilya
pati tayo kaibigan nagkalayo na.

pero gusto ko lang ipaalam kaibigan
sa puso at isipan andiyan ka lang abalayan
upang tuparin pangarap na inaasam-asam
upang ginhawa sa buhay iyo rin makamtam.

sadya atang ganyan ang buhay kaibigan
kailangan lumipad para masilayan
upang makita tunay na kalagayan
ang pagbabago sa buhay natin nagdaan.

ang bati ko lang "kumusta na abalayan?"
kung ako ang tatanungin ay okey lang
dalawang taon di mo mararamdaman
sa patnubay ng Diyos trabaho laeng abalayan.

opisina

opisina (tulang likha sa karanasan ng buhay sa Saudi Arabia)
likha at titik ni ka Noel Malicdem                                                  
                                                   
alas nuwebe ng umaga dapat andito ka na
dalang baon nangangamoy pa
sa bilis ng pagligo may sabon pa sa tenga
di lang mahuli pagpasok ng opisina.

pagdating inaantok pa
kung matulog kasi alas dos na
kailangan magtrabaho kahit mahina na
tunay na kalagayan di alam ng kompanya.

sa apat na sulok ng opisina
tila bintana lang liwanag na nakikita
tunog ng musika halos paulit-ulit na
sa opisinang lahat ng oras mo kinuha na.

sa kabilang kuwarto di ko alam kung may tao
dahil may gumagalaw naman pag andiyan bos ko
sing bilis ng alas kuwatro kung magbigay ng trabaho
sa opisinang tinuring na bahay ko.

basta alam ko nagtatrabaho ako
mapaligaya ko lang pamilya ko
sa kapiranggot na sweldong tinatanggap ko
tapat na serbisyo iaalay ko.

ang swerte mo opisina ko!

EWAN KO, IKAW?

ewan ko, ikaw ?

likha at titik ni Ka Noel Malicdem

Ulap man ay maaliwalas
Sa kabilang dako may ulan din
Ang araw pag sumikat may bagong pag-asa
Sa paglubog may darating na umaga

Di man ako marunong umawit
Kahit sa guhit aking ipapahiwatig
Hinanakit ng dibdib
Sa mga kulay magbibigay buhay

Sa bawat pagsubok may karamay
Sa bawat ligaya lungkot din ay kasama
Sa kasagutan ng bawat tanong
May sagot para ika'y bumangon

Sa dako roon makikita mo ako
Aking apak susundan mo
Sa anino ko makikilala mo ako
Dahil ang liwanag nasa likuran ko

Ako, ikaw, tayo, sila, ewan ko!
Basta alam ko umiikot ang mundo
Bukas bagong anyo dating mundo
Ewan ko! Ikaw?

Iboto natin ‘Perlas ng Silangan

http://www.thenewstoday.info/2009/10/05/iboto.natin.perlas.ng.silangan.html
Iboto natin ‘Perlas ng Silangan
likha at titik ni Ka Noel Malicdem

Batu-bato sa langit
Ang tamaan huwag magalit
Dahil ito lamang ay isang katanungan sa magulong pag-iisip
Nangangarap na isa lamang itong bangungot o isang panaginip

Halalan na naman ay nalalapit
Lahat ng klase ng mga politiko sa atin ay lumalapit
Ang iba nama’y sa mga tupa umaasa at umaawit
Naghahangad ng himala sa halalang sasapit

Karamihan sa kanila mga datihan na sa politika
Paulit-ulit lang ang mga plataporma
Inabutan na ng halalan mga pangako’y napunta sa kanilang bulsa
Kahirapan ay lumala, walang nabago sa sistema

Pumanaw na ang kinikilalang ina ng demokrasya
Hindi man lang nabigyan ng hustisya sa pagpaslang sa asawa
Na hanggang ngayon wala pa ring umaamin kung sino ang may sala
Huwad na kalayaan ang nakamtam sa sinasabing himala ng EDSA

Ngayon nama’y sinasamantala mailuklok ang angkan nila
Gamit ang pagluluksa sa pumanaw na ina
Walang pakialam masagasaan ang kapartido sa politika
Dahil sa paniniwalang ito raw ang sigaw ng masa

Ang iba nama’y parang nagbabalik pelikula
Nangangarap makabalik sa naudlot na pamamahala
Doon sa palasyo kung saan nabunyag ang mga bisyo niya
Umaasang iboboto ng mga kubrador sa bawat sulok ng ating bansa

“Bangon Pilipinas” ang sigaw naman sa buong masa
Sa paniniwalang siya ang pastol na makakapagbago sa mga tupa
Nagbabakasakaling mailuloklok sa palasyo sa boto pa lang nila
Siya raw ang hinirang at karapat-dapat na mamuno sa ating bansa

Ang simbahan at mga Obispo naman ang panakip nito
Na kumikita ng milyun-milyon linggu-linggo
Para magamit sa negosyo at manlinlang sa mga politiko
Pangako’y babalik ang biyaya kapag nakaupo na sa palasyo

Sa mga natitirang kakandidato walang pinagkaiba sa trapo
Konting hugas lang at piga malinis na sa mukha ng mga tao
Sa pangangampanya lahat ay ipapangako
Babawi na lang ulit kapag nakaupo na bilang isang pangulo

Ganyan talaga ang labanan sa ating politika
Hahamakin ang lahat at pakapalan ng mukha
Dahil sa politika mas madaling kumita
Magsuot lang ng maskara para malinlang ang masa

Walang pinagkaiba sa mga nakaraang namahala
Walang pagbabago sa halip kahirapan ay mas lumala
Pinaikot-ikot lang tayo at pinaasa
Bansang Pilipinas makakaahon pa kaya

Sana nga magkaroon na ng kalutasan
Mga suliranin sa ating sambayanan
Kapayapaan at walang hidwaan
Tungo sa pagbabago at maayos na kinabukasan

Wala namang masama ang maglingkod sa kapwa
Malinis lang ang hangarin sa paraang mapayapa
Tamang sistema at mamamayang may disiplina
Tunay na pagkakaisa para bansang Pilipinas makabangon na

Isa lamang itong paraan baka sakaling makatulong ako
Mabago ang isip at pananaw ng kapwa ko Pilipino
Na pag-isipang mabuti kung sino ang iboboto
Na karapatdapat manungkulan bilang isang Pangulo

Kaya ang panawagan sa mga kakandidato sa pagka-pangulo
Pag-isipang mabuti ang landas na papasukin ninyo
Handa ka bang manglingkod ng buong puso mo
Dahil ang boto ko sa nakasalalay sa kinabukasan ng bawat Pilipino

Tama na, sobra na at walang himala
Huwad ang EDSA hangga’t walang tunay na demokrasya
Hindi lang sa kalye ang kalutasan ng ating problema
Ang tunay na kalayaan sa mapayapang pakikibaka

Ngayon naman ako ang may kahilingan
Baka sakaling ako ay inyong pagbigyan
“Perlas ng Silangan” ang aking pangalan
Kakandidato po ako sa nalalapit na halalan

Pagkatapos mabasa hiling ko po ay ipimalita o ipasa
Sa mga kababayang Pilipino para mamulat sila
Na walang maidudulot ang maruming politika
Dahil bansang Pilipinas lang ang tanging biktima

Kaya sa darating na halalan
Pumili ng kandidatong sapat ang kaalaman
Tapat manungkulan at handang labanan ang katiwalian
Iboto po natin “Perlas ng Silangan”

Ang tunay na pakikibaka

Ang tunay na pakikibaka

Likha at titik ni Ka Noel Malicdem

Lumipas na naman ang isang gabi

Sa bukang liwayway kailangan nang lumakbay

Upang makibaka muli sa kanayunan

Maibahagi tunay na kapayapaan.

Di ko naman masasabi na ito’y himagsikan

O isang digmaan sa pamahalaan

Itinutuwid lang ang isang kamalian

At mamulat sa tunay na kalagayan.

Bakit daw walang kapayapaan

Sa lugar na aking sinilangan

Lumaki na ako wala pa ring katahimikan

Namulat na kami ito ang aming kapalaran.

                                   

Sa bawat pook na aking madadatnan

Dama ko ang hirap ng kanilang kalagayan

Ang tumulong para sa kanilang kaunlaran

Hindi ang umasa sa malayong pamahalaan.

Ang pagparito’y di naman pakikidigma

Kundi ang ibahagi na ma’y nagmamahal sa kanila

Hindi armas para takutin sila

Ipakita na may nagmamalasakit sa kalagayan nila.

Huwag sana masamain aking pakikibaka

Dahil ang hangad ko’y tunay na demokrasya

Hindi nang iilan at ang mangmang ang sinasamantala

Dito sa kanayunan nagsisimula ang tunay na buhay mapayapa.

Ang tunay na pakikabaka hindi sa kalye nakikita

Kundi sa kanayunan suriin ang tunay na problema

Magawan ng paraan para matulungan sila

Ang pag-unlad para sa buhay na mapayapa.

Huwag sana isipin ako’y isang aktivista

O isang rebeldeng may simpatiya sa komunista

Ang hangad ko lang maibahagi sa kapwa

Kapayapaan sa kanayunan maiwasan ang maling pakikibaka.

DEKADA Titik at likha – Noel Malicdem

Dekada ‘60

Isang pangulo ang niluklok ng masa

Dahil sa galing tao’y napaniwala

Sa pag-aakalang kaunlaran isusulong niya

Bagong lipunan ang sigaw ng pamahalaan niya

Dekada ‘70

Maraming pag-aaklas upang patalsikin siya

Pinadukot lahat ang mga kalaban sa politika

Pati Martial Law ideniklara

Dahil may banta daw ang bansa sa komunista.

Dekada ‘80

Lumala ang kahirapan bagsak ang ekonomiya

Di maitago lubog na sa utang ang bansa

Nag-snap election para manatili siya

Di nagtagal pinatalsik siya ng isang kudeta.

Dekada ‘90

Nakamtam daw tunay na demokrasya

Di naman nagbago pamumuhay ng masa

Wala pa ring katahimikan tuloy pa rin ang giyera

Anay ng lipunan gamit ang pulitika.

Bagong simula . . .

Lumipas na ang maraming dekada

Halos paulit-ulit lang mga pangyayari sa bansa

Hangga’t walang tunay na pagkakaisa

Juan dela cruz puro na lang sa umpisa.

Ngayong dekada . . .

Isulong na ang tunay na demokrasya

Hangarin ay pagbabago tunay na pagkakaisa

Upang ang bansa’y mailayo sa diktaturya

Kaunlaran at kapayapaan sa susunod na dekada.

Sa susunod na dekada . . .

Sana mayroong ng reporma

Disiplina at hindi panlilinlang sa kapwa

Sa kanayunan wala na ang maling pakikibaka

Unawaan sa paniniwala para sa matahimik na bansa.

Orchids for Three Exiles - Sylvia L. Mayuga

Orchids for Three Exiles - Sylvia L. Mayuga
First posted 03:52pm (Mla time) May 21, 2005
By Sylvia L. MayugaINQ7.net

nangingibang bansa para sa pamilya,
dala ang pangarap para sa kanila sa
konting kita,sila’y mapasaya,
sa kalagayan nami’y walang magawa.

sa bansang iniwan di pa rin masilayan
kaunlarang tunay, puros pa ring kahirapan
dahil sa pulitikang parati na lang iringan
nangangampanya na, malayo pang botohan.

ngunit walang magawa pag kami’y inaabuso
baka raw masira ang relasyon sa bansang ito,
magtiis na lang hanggang matapos ang kontrata ko
sa disyertong tinatawag na “lupa ng pera piraso.”

sadya nga bang ganito ang aming kapalaran?
iniiwan ang pamilya para sa kabuhayan
pagod sa trabaho, lungkot ay kinalilimutan
upang patunayang kami’y bayani rin ng bayan.

sa paglipas ng taon marami akong natutunan
sa mga taong nakasama at hirap na nasaksihan
mapalad daw ako, trabaho nila'y di nasubukan
di nila alam: mas mahirap aking ginagampanan.

Two things tug at the heart in these excerpts from two Tagalog poems by Noel Malicdem, an overseas contract worker in Jeddah, Saudi Arabia. One is the human condition of seven million Filipino overseas workers in the flesh. The other is the hidden poetry Noel brings to exile, unheard as he bends his shoulder to manual labor, echoed only in the ears of a few fellow exiles till now, on the Web.Literature by Filipinos abroad has been with us since the 30s. Seven decades and millions of overseas workers later, the Internet makes a quantum leap possible, as light in the human heart scans class, national and global divisions with art’s longing to bridge them all. In real time on the Net, here’s powerful stimulus to healthy new growth for the stunted tree of Philippine democracy.Who knows what could happen down the bend of this benevolent triangle? On one side is a foreign host country providing soul friction for turning into pearls, on the other two sides new channels of understanding for a nation in diaspora, as much abroad as on home ground. Art is the open doorway into one another’s inner reality, nowhere quicker than on the Internet.This is eminently true of the Web-beamed stories of Rey Ventura, who left home after years of underground political activism and lived by his wits as a T & T in Japan. Learning a new language, turning chameleon – talent will out with good karma. Today Rey thrives as a professional in a Japanese news agency and wields both freelance pen and cameras, still and video. He’s also married to a Japanese lady and they have a nine-year old daughter named Maharlika.With all that has come signal recognition at home. A well-received first compilation of his work in the book ‘Living Underground in Japan,’ published by Jonathan Cape, London in 1992, has just provoked a 44-page critique by Caroline S. Hau, in a book released this month by the Ateneo University Press – ‘On the Subject of the Nation: Filipino Writings from the Margins, 1981 to 2004.’ Now a sequel to ‘Living Underground in Japan’ titled ‘Into the Country of Standing Men’ is in the first stages of publication by the Ateneo press, with the possibility of a double launch of both titles.But far more impressive than Rey Ventura’s publishing success is his artist’s moving window to life, earned in a foreign sojourn that began as a wandering tachimbo (day laborer) in Japan. His peers in a near-invisible social bottom were homeless squatters, Japanese and migrant, found in the crevices of a wealthy, rigidly hierarchical host country. This is how we meet Gabriel in his ”blue mansion”.Long after Rey found his footing in Japan, he would regularly return to his old fellow tachimbos and wear their skin, share their heartbeat, then later tell their stories as only he can. Meaning harvested from suffering becomes literature and deathless imageRemembering is what it’s all about. Ask Bert Florentino, playwright and pioneer publisher of Filipino literary gems for the majority’s reach – the Peso Books he began in the 60s. Riveted at 75 to computer and Internet in New York City, everyday he volleys a spirit called Filipino to the world and beyond:
“During liberation in a ruined Manila, I was 14 years old. I enjoyed the liberation years because there were lenses and eyepieces selling for only a few pesos on Evangelista St., Quiapo. Out of them I was able to make my own (1) telescope and (2) microscope. I never owned (and still do not own) a telescope or microscope. Necessity is the mother of invention. So I invented MY OWN…“Like Galileo, I peered through my 2-meter long telescope hanging from the ceiling and saw Jupiter as a disc with ‘brilliantes’ moving around the planet like fireflies. It was the sight that gave Galileo the insight about the worlds out there and the world he, and we stand on.“I found a way to learn about reality, uncertainty, incompleteness, relativity – from Godel, Neils Bohr, Albert (that where my father got my name?) Einstein to George Gamow, Shapely, Asimov, Clarke (the 2 popularizers), Carl Sagan, Hawkings, Penrose and the rest. When my classmates were reading comics, I was reading the first postwar books on Einstein and his relatives (wife, daughter, ‘illegitimates’), and his theory (ies) of Relativity.“To man in the time of Copernicus and of earlier and later scientists, the world was flat for all purposes, as suggested by the Church or accepted by it. Maps at the time showed the world as a flat expanse of ocean(s) and seas. Beyond the edge of that mariner's paper map, where ships are shown falling off the edge as on Niagara Falls, the WORLD, WAS, FLAT.“Instead Galileo the dissenter, having just peeked through his telescope, said no, the earth was a sphere of ocean (water) and earth (rocks or cold magma). For that time THE, WORLD, WAS, SPHERICAL.“Until we sent Man (first his instruments, then his body) out of the steady pull of gravity into outer space, the earth only was as big or as round as man's vision of it.“Man's world for eons, millennia, was as big (or as far) as his footsteps or his horse or his carriage could go.“Man's boat, car, ship, airplane and Concorde made his world bigger. Then Man sent the Voyager rockets to outer space and other outer-space satellites. The more and bigger the earth became.“Man started sending out radio signals and slowly or quickly the world, the universe, and the cosmos increased with every big step made by Neil Armstrong's actual trip to the moon, Carl Sagan's recording of evidence of life on earth went to the reaches of the ‘farthest throw ever made’ from earth. (It is still going out, the longest cruise to nowhere.)“Man's reach started to exceed his arm's length and his eye's ken – the telegraph, the telephone, the edges of the ever expanding Internet's www territory… 'Tis right, the universe or cosmos is as big as the sense of sight can make it, the extent of his radio signals, his rockets and radio signals, can reach…”And here we reach the edges of what religions call “oneness.” Hindus and animists see it everywhere in Nature. Christians call it God’s heaven, Muslims Allah’s paradise. The Buddha taught us to sit still and find its inner kingdom – like Sufi mystics, Christian contemplatives and the tribal shamans who know heaven is here, right now, with all its pain and contradiction, to those who see.All roads lead no longer to Rome but to a center in a world with many centers, until humans look upward beyond the rockets and inward beyond the visible. And almost always now, there’s a Filipino witnessing it all in a corner somewhere close – marveling and recognizing, crying out, recording and unreeling memories in celebration.

Mga tula ng isang migrante mula sa Saudi Arabia

Copyright 2004 bulatlat@gmail.com

Mga tula ng isang migrante mula sa Saudi ArabiaNi Noel Malicdem
Posted by Bulatlat
Vol. V, No. 35 October 9 - 15, 2005 Quezon City, Philippines

OFW* sa gitna ng disyerto
Bayani kung ituring kami ng gobyerno
Wala naman magawa kapag kami’y inaabuso
Baka masira daw relasyon sa bansang kinalalagyan ko
Magtiis na lang hanggang matapos kontrata ko.

Mayroon nga tayong konsulado
Mga nakatalaga naman dito mga abusado
Walang pakialam kung ano kalagayan mo
Baka mas malala pa kapag napadpad ka rito.

Isa lang akong saksi buhay dito sa disyerto
Na kung tawagin lupa ng pera piraso
Dahil kung hindi huli limang buwang walang sweldo
Walang pakialam magutom man ang pamilya mo.

Tama na sa akin ang tawaging OFW
Na umalis ng bayan para sa kinabukasan ng pamilya ko
Ang kaligayahan pansamantalang kinalimutan ko
Mapunta sa bansang lungkot ang karamay mo.

Di ko pinagsisihan ang pagpunta rito
Bahagi lang ito ng pakikibaka sa buhay ko
Hindi ang maging saksi sa mga mapagsamantalang politiko
Na lalo lang nagpapahirap pagnakaupo na sa puwesto.

Ang hiling lang namin tunay na pagbabago
Mabigyan pansin mga karaingan naming OFW
Dahil bahagi rin kami ng pag-unlad kahit kami’y malayo
Isigaw sa buong mundo, mabuhay and Pilipino!

* OFW – overseas Filipino worker


Nang si Juan, nangibang bayan

Nang si Juan nangibang bayan
Dala ang pangarap umahon sa kahirapan
Sa bansang iniwan wala nang kalutasan
Buhay na kinagisnan wala pa ring kaunlaran

Dumating si Juan sa ibang bayan
Sa akalang makakamtam ang kaginhawaan
Bagkus naging malubha pa ang naging kalagayan
Sa gitnang silangang hirap pala ang mararanasan

Ngunit di nawalan ng pag-asa si Juan
Kesa bumalik sa bayang walang maaasahan
Wala nang ginawa kundi ang mag-iringan
Masa ang ginagamit sa pansariling kapakanan

Kelan ka titigil Juan na mangibang bayan
Manatili na lang sa bayang sinilangan
Kapiling ang pamilya tumulong sa kaunlaran
Ibalik ang Pilipinas perlas ng silangan

Wala ng hihigit pa sa sakripisyo ni Juan
Padalang dolyar para umahon ekonomiya ng bayan
Di alintana mga pulitikong sakim sa kaban ng pamahalaan
Panlinlang sa masa sa susunod na halalan

Gising na kabayang Juan
Sa maling akala sa iyong kalagayan
Bumangon ka na baka ikaw ay maiwan
Sa panibagong bukas kapit bisig tayong makipagsapalaran

Isa lang ako sa mga Pilipinong Juan
Na nangarap mangibang bayan
Hindi dahil ang bayan ko’y iiwan
Kundi ang ipagmalaki lahing pilipino kahit saan maasahan!


Sa wari ko , bilang OFW
Isa lamang akong saksi sa mga nangyayari
Hirap at pasakit, puno ng pagsisisi
Walang magawa kundi ang manatili
Para sa pamilyang iniwan buhay ay mapabuti.

Ang paglisan sa bayan, kahirapan ang dahilan
Pamahalaang di magampanan mga pangako sa bayan
Mga politikong ang hangad lamang ay kaban ng yaman
Gamit ang masa para sa sariling kapakanan.

Sa bansang pinili, marami akong nasaksihan
Buhay at pakikibaka ng aking mga kabayan
Mayroong mapalad, ang iba’y sadlak sa kahirapan
Karamiha’y inaabuso at walang sweldo ng ilang buwan.

Marahil ay walang pinag-iba sa bansang kinalalagyan
Ang maging sunod-sunuran dahil ako’y isa lamang dayuhan
Sumunod sa sistemang huwad na kapayapaan
Mga mamamayang hangad din ay kalayaan.

Sa wari ko, tama lang ang naging desisyon ko
Dahil parehas lang naman ang lipunang kinalalagyan ko
Trabaho lang at konting sakripisyo
Limot na bayani, tunay na Pilipino!

=======
Noel Malicdem is a migrant worker who, in an email message to Bulatlat, said that he is not much of a poet but was prompted to write in Filipino about his ordeal.

Posted by Bulatlat


© 2005 Bulatlat ■ Alipato Publications
Permission is granted to reprint or redistribute this article, provided its author/s and Bulatlat are properly credited and notified.

EDSA

Ano nga ba ang meron sa EDSA
Na sa tuwing may hinanakit ang masa
Dito agad pumupunta at nagproprotesta
Humihingi ng panibagong simula

Eto nga ba ang tunay na diwa ng EDSA
Ang mamulat ang masa sa katiwalian sa politika
Daanin sa mapayapang pagmamartsa
Upang makamtam tunay na demokrasya

Ngunit iba na ang EDSA sa kasalukuyang pakikibaka
Di na gaya ng dati nag-alsa para patalsikin ang diktadurya
Mahirap at mayaman nagkaisa sa iisang paniniwala
Supilin ang kalupitan sa isang paraang mapayapa.

Sa ngayon wala na akong nakikitang tunay na pakikibaka
Sa daang kung tawagin ay EDSA
Dahil gamit na lamang ang masa at politika
Na lalo lang nagpapalubog sa ekonomiya ng bansa.

Sana hayaan na lang natin ang EDSA
Maging daan ng mga mamamayan patungo sa pag-unlad ng bansa
Hindi ang pag-aalsa para patalsikin ang isang namamahala
Gamit ang mga politikong sanhi rin ng maling pamamahala.

Sa wari ko di na mauulit ang unang EDSA
Dahil sawa na ang mamamayan sa maling akala
Nakamtan na ang tunay na paglaya
Pilipino na lang ang walang pagbabago at disiplina

Masakit man tanggapin pero eto ang aking paniniwala
Na ayaw magbago sa tamang sistema
Konting kamalian nagmamartsa na sa EDSA
Kaya ang pangkaraniwang Pilipino sila pa rin ang biktima.

Kagagawan lang ito ng mga politikong wala na sa puwesto
Na mas masahol pa ang pamamahala nung sila’y nasa gobyerno
Kaya lahat ng sisi sa kasalukuyang pangulo
Gagawin ang lahat malinlang lang ang kapwa Pilipino.

Sana minsan sa EDSA ako ay madaan
Makita ang mga taong naging bahagi ng kasaysayan
Nagkakaisa sa paniniwala at may pagkakunawaan
Kapit bisig sa mapayapang paraan tungo sa tunay na kalayaan!

Saksi sa katotohanan

Nagkaisa ang bayan, sigaw ay kalayaan
Patalsikin ang diktaduryang nagpahirap sa bayan
Napunta lang sa mas matinding hidwaan
Demokrasyang ipinaglaban, walang kinahinatnan.

Ilang dekada ang lumipas ang aking nagisnan
Tila wala pang bakas na patutunguhan
Ang kalayaan nakamit at ipinaglaban
Hanggang ngayon wala pa rin patutunguhan.

Naging saksi na ako sa mga lumaban
Upang iparating hinaing ng mamamayan
Ngunit naging biktima lang ng karahasan
Upang matahimik mabulgar ang katiwalian.

Sadya nga bang bulag ang sambayanan
Ang mamuhay sa huwad na kalayaan
Malinlang sa tunay na kaganapan
Walang pinag-iba hanggang sa kasalukuyan.

Ayaw ko rin isisi lahat sa pamahalaan
Gusto ko lang imulat sa katotohanan
Ang bulag na sambayanan
Na naging biktima ng mas malalang kahirapan.

Hangga’t walang pagkakaisa ang mamamayan
At manatiling bulag sa kamalian
At pagamit sa politikong walang pakialam
Mananatiling gutom sikmura ng karamihan.

Sa wari ko hindi lunas pag-aaklas sa daan
Upang patalsikin kasalukuyang pamahalaan
Tama na ang marahas na pakikipaglaban
Tapat na pakikibaka sa tahimik na pamamaraan.

Ang aking tula ay isa lamang paraan
Upang ipadama pag-ibig sa bayan
Huwag sanang masamain kung ito’y may katotohanan
Saksi lang ako kahit malayo sa ating bayan

Ako, ikaw, tayo … OFW*

Kay sarap pakinggan ang ika’y mangibang bayan
Puno ng pag-asa umahon sa kahirapan
Bulag sa katotohanan ano man ang kahihinatnan
Hirap na mararanasan sa bansang patutunguhan.

Ang lumisan sa bayan ay di ko kagustuhan
Ngunit ang maging saksi sa maraming kahirapan
Isa lamang itong paraan pagmamahal sa bayan
Tumulong sa bansa para sa kaunlaran.

Hindi biro ang malayo sa ating bayan
Dala ang lungkot huwad na kalayaan
Pilit na pagsasaya problema’y makalimutan
Konting tiyaga sa maayos na kinabukasan.

Sana minsan karaingan namin ay pagbigyan
Mabigyan ng kaukulang pansin ng pamahalaan
Sa mga kabayang saan man ang patutunguhan
Ano man ang kapalaran ay di kami pababayaan.

Ang hiling ko lang pagbalik sa ating bayan
Makita ang kaunlaran tunay na kalayaan
Limutin ang politika maayos ang hidwaan
Mamuhay ng tahimik at di na mangibang bayan.

Ang paalala ko rin sa mga nagingibang bayan
Kahit saan man sulok ng mundo naninirahan
Sana tayo ay magkaisa at magmahalan
Malayo sa tukso, inngitan ay iwasan.

Isa lamang itong pagmumulat sa aking mga kababayan
Di ka nag-iisa kahit nasaan ka man
Karama’y mo sa ginhawa’t kahirapan
Lahing Pilipino, tunay kang maaasahan


*Overseas Filipino Workers